Ścieżki tematyczne:
Szkoła Podstawowa
-- klasy 0-1 --
- Czytamy i Oglądamy
-- klasy 2-3 --
- Kino przygoda
-- klasy 4-6 --
- Kino przygoda
Gimnazjum
Szkoła Ponadgimnazjalna
-- Propozycja dodatkowa --
- Kino Interdyscyplinarne - Filmy o sztuce
- Filmowy obraz świata - Francja
- Filmowy obraz świata - Niemcy
- Filmowy obraz świata - Anglia
- Akademia Filmu Polskiego
Kino lektur szkolnych
Formularze do pobrania:
Daty i godziny projekcji:
Proponowane przez nas terminy spotkań prześlemy Państwu w odpowiedzi na zainteresowanie udziałem w programie.
Istnieje możliwość indywidualnego doboru terminów spotkań przy odpowiedniej ilości uczestników.
Cennik:
Karnet - 5 spotkań w cyklu: 40 zł
Zgłoszenia:
Lucyna Adamska
tel: 694 888 375
e-mail: lucyna@kinozklasa.edu.pl
Miejsce projekcji:
SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA
ścieżka: Filmowe Lekcje Historii
Od chwili powstania, kino podejmowało wątki historyczne. Naszym celem jest pokazanie filmów, które nie skupiają się na konkretnych wydarzeniach, lecz podejmuję temat w szerszym kontekście. Ta swoista lekcja historii w kinie pomoże młodym ludziom zrozumieć zawiłości niedalekiej przeszłości.
Lekcja 1: Powstanie Warszawskie oczami trzydziestolatka

MIASTO 44 | Miasto 44,
reż. Jan Komasa, Polska 2014
1944, okupowana Warszawa. Osiemnastoletni Stefan pracuje, aby utrzymać matkę i młodszego brata. Dowództwo AK postanawia uderzyć na osłabionych, wycofujących się na Zachód Niemców. Stefan chce walczyć z wrogiem u boku przyjaciół i ukochanej. Pierwsze dni powstania pełne są radości, wróg jest w odwrocie. Ale szczęście trwa krótko, do Warszawy wkracza armia niemiecka, losy powstania są przesądzone...
Bohaterami swojego drugiego pełnometrażowego filmu Jan Komasa uczynił, podobnie jak w debiutanckiej, świetnie przyjętej przez krytykę i publiczność "Sali samobójców" (2011), ludzi młodych, dopiero stojących na progu dorosłości. To właśnie z ich perspektywy przedstawiona jest historia powstania, nad którego zasadnością do dziś toczy się w społeczeństwie wzbudzająca skrajne emocje dyskusja.
Lekcja 2: Niełatwe stosunki polsko - żydowskie

IDA | Ida,
reż. Paweł Pawlikowski, Dania/Polska 2013, 80'
Lata 60. XX wieku. Anna jest sierotą, od dawna wychowywaną w klasztorze przez zakonnice. Przed przyjęciem ślubów zakonnych, na prośbę matki przełożonej, dziewczyna odwiedza swoją jedyną żyjącą krewną. Od ciotki Wandy, za czasów stalinowskich wpływowej pani prokurator, dowiaduje się, że jest Żydówką, a jej prawdziwe imię to Ida. Chcąc przybliżyć dziewczynie historię jej rodziny, a także samej w końcu poznać prawdę o śmierci swojego syna, Wanda wyrusza z Idą w podróż, która nie pozostanie bez konsekwencji na ich dalsze życie.
Choć "Idę" można wpisać w ramy dyskusji o powojennych stosunkach polsko-żydowskich, jego twórca daleki jest od ferowania wyroków i wypowiadania jednoznacznych sądów. To także - a dla niektórych przede wszystkim - wyjątkowo wysublimowany artystycznie film, w którym poszukiwanie własnej historii i tożsamości przybiera kameralną, intymną postać. Paweł Pawlikowski stworzył dzieło, które wymyka się prostym definicjom oraz zachęca do rozważań o naturze historycznej, politycznej, estetycznej, moralnej.
Lekcja 3: Dzieci - niezawinione ofiary wojny

GROBOWIEC ŚWIETLIKÓW | Hotaru no haka,
reż. Isao Takahata, Japonia 1988. 89'
Wstrząsający film, którego scenariusz powstał na podstawie biograficznej powieści Akiyuki Nosaka. To rozgrywająca się w czasach II Wojny Światowej w Japonii historia czternastoletniego chłopca Seity i jego młodszej siostry Setsuko, których matka zginęła podczas nalotu na Kobe. Od tej pory rodzeństwo jest zdane tylko na siebie...
Siłą filmu Takahaty jest jego mocne osadzenie w wojennej rzeczywistości. Fakt, że jest to animacja (stworzona w cenionym na całym świecie studiu Ghibli, skąd pochodzą takie filmy jak "Nausicaä z Doliny wiatru" czy "Mój sąsiad Totoro") stanowi dodatkową zachętę do poznania innego niż fabularno-dokumentalne przedstawienia okrucieństw wojny. "Grobowiec świetlików" niesie w sobie ładunek emocjonalny nie mniejszy niż dzieła włoskiego neorealizmu (kręcone w autentycznej scenerii zniszczonej walkami Italii) czy relacje naocznych świadków tragicznych wydarzeń, których historia - także ta najnowsza - wciąż nam nie oszczędza.
Lekcja 4: Socjalizm - stan umysłu

RUSSENDISKO | Russendisko,
reż. Oliver Ziegenbalg, Niemcy 2012, 100'
Brawurowa komedia w rytmie rosyjskiego disco o miłości, przyjaźni, marzeniach i poszukiwaniu szczęścia oraz spełnienia.
Jest lato 1990 roku i niedawno upadł berliński mur. Trzej przyjaciele z Moskwy - Vladimir, Misza i Andriej przyjeżdżają do niemieckiej stolicy.
Lekcja 5: Służby reżimu przeciwko wolności

RĘKOPISY NIE PŁONĄ | Dast-Neveshtehaa Nemisoosand,
reż. Mohammad Rasoulof, Iran 2013, 125'
Sześćdziesięcioparoletni pisarz i były więzień polityczny, Kasra, pracował w tajemnicy nad swoimi zbyt wiele ujawniającymi wspomnieniami. Władze - reprezentowane tu przez byłego współtowarzysza z celi Kasry, który po wypuszczeniu z więzienia wstąpił do służb bezpieczeństwa i został redaktorem największej gazety w kraju - oczywiście o tym wiedzą: telefon pisarza jest na podsłuchu, a dom pod stałą obserwacją, i żądają oddania rękopisu. Kasra zgadza się na tę propozycję w zamian za pozwolenie wyjazdu z kraju do córki, do Paryża. Jeśli władze nie wywiążą się z umowy, grozi publikacją wspomnień, których ma ukryte jeszcze dwie kopie. Mężczyzna nie zdaje sobie jednak sprawy, że służby specjalne domyślają się, gdzie rękopisy są schowane…
Film Rasoulofa oparty jest na autentycznej historii - wspomnienia Kasry nawiązują do jednego z wydarzeń, jakie miały miejsce w latach 1988-1999, kiedy w wyniku czystek władza zlikwidowała około 80 irańskich intelektualistów: pisarzy, dziennikarzy, publicystów. Wszystkie zbrodnie pozorowano na samobójstwa. Kasra opisuje nieudaną próbę zaaranżowania wypadku autokarowego, w którym miało zginąć 20 ludzi ze świata kultury, jadących na zjazd literatów do Armenii.
Rasoulof z niezwykłą odwagą i bezkompromisowością pokazuje represyjne działania irańskiego reżimu, spośród których cenzura jest najłagodniejszą formą ucisku. Za nielegalne nakręcenie "Rękopisów…", w tajemnicy przed władzami, reżyser został pozbawiony praw do wykonywania zawodu na 20 lat oraz skazany na 6 lat więzienia. Jego film, krążący po licznych festiwalach, to szokujące świadectwo obecnej sytuacji społeczno-politycznej w Iranie.