Daty i godziny projekcji:

Proponowane przez nas terminy spotkań prześlemy Państwu w odpowiedzi na zainteresowanie udziałem w programie.
Istnieje możliwość indywidualnego doboru terminów spotkań przy odpowiedniej ilości uczestników.

Cennik:

Karnet - 5 spotkań w cyklu: 40 zł

Zgłoszenia:

Lucyna Adamska
tel: 694 888 375
e-mail: lucyna@kinozklasa.edu.pl

Miejsce projekcji:

GIMNAZJUM

ścieżka: Krótka historia filmu

Film jest rozrywką. Wychodząc z takiego założenia chcemy pokazać młodym ludziom, że kino pełne jest wartościowych propozycji, pomimo ich komercyjnego potencjału. Pragniemy zarysować historię kina, zbudowaną na momentach przełomowych. Historię, która sprowokuje młodych ludzi do poszukiwania własnych ścieżek w gąszczu kina światowego.

Lekcja 1: POCZĄTKI KINA I JEGO TWÓRCY | Klasyczny film niemy z muzyką na żywo

BRZDĄC | The Kid,
reż. Charles Chaplin, USA 1921, 60'

Film, który zapoczątkował koniec tradycyjnego slapsticu, aby złożyć podwaliny pod rozwój zupełnie nowego kina. Z jednej strony film pełen typowych dla burleski gagów, z drugiej dramatyczna historia trampa, który bierze pod opiekę porzucone dziecko. Filmem tym Chaplin rozpoczął realizację filmów pełnometrażowych i na stałe zapisał się w historii kina.
Pokaz z towarzyszeniem muzyki na żywo w wykonaniu tapera, będzie doskonałą okazją do wprowadzenia w arkany wiedzy o początkach kina.

Lekcja 2: WŁOSKI NEOREALIZM | Kino powojenne

ZŁODZIEJE ROWERÓW | Ladri di bicyclette,
reż. Vittorio de Sica, Włochy 1948, 93'

Osadzona w powojennych Włoszech biedy i bezrobocia, historia poszukiwań skradzionego roweru doczekała się Oscara w trzy lata po premierze, w cztery - została okrzyknięta przez krytyków filmem wszechczasów. Jej obecność za pontyfikatu Jana Pawła II na watykańskiej liście dzieł o wyjątkowych walorach moralnych podkreśla te wartości społeczne filmu, które mogły umknąć liberalnym apologetom włoskiego neorealizmu. Z jednej strony, historia do bólu prawdziwa – pogrążone w kryzysie Włochy z ewidentnym podziałem klasowym i socjalistycznymi działaczami agitującymi w suterenie, z drugiej, głęboko chrześcijańska w wymowie, zwłaszcza w końcowej scenie, gdy właściciel roweru przebacza zdesperowanemu ojcu na oczach jego syna. "Złodzieje rowerów" do dziś uniwersalne, do dziś łączą: lewicę, wrażliwą na niezawinioną społeczną niesprawiedliwość i prawicę, zwracającą uwagę na miłosierną twarz kościoła i centralną rolę rodziny. Nieprzypadkowo British Film Institute uznał sztandarowy obraz włoskiego neorealizmu za film, który należy obejrzeć przed ukończeniem 14 lat.

Lekcja 3: ZŁOTA ERA KINA DŹWIĘKOWEGO. | Klasyczna komedia

PÓŁ ŻARTEM, PÓŁ SERIO | Some like it hot,
reż. Billy Wilder, USA 1959, 130'

Śmietanka amerykańskich aktorów z Jackiem Lemmon'em i Marylin Monroe na czele, w przezabawnej historii, w której to dwaj muzycy przebierają się w damskie ciuszki, aby uniknąć śmierci z rąk gangsterów.
Jedna z najwybitniejszych komedii w historii kina, będzie pretekstem do krótkiego zarysu rozwoju kina dźwiękowego, pojęcia gwiazdorstwa oraz gatunków filmowych.

Lekcja 4: Z DRUGIEJ STRONY ŚWIATA - Japońskie Anime

GROBOWIEC ŚWIETLIKÓW | Hotaru no haka,
reż. Isao Takahata, Japonia 1988. 89'

Wstrząsający film, którego scenariusz powstał na podstawie biograficznej powieści Akiyuki Nosaka. To rozgrywająca się w czasach II Wojny Światowej w Japonii historia czternastoletniego chłopca Seity i jego młodszej siostry Setsuko, których matka zginęła podczas nalotu na Kobe. Od tej pory rodzeństwo jest zdane tylko na siebie...
Siłą filmu Takahaty jest jego mocne osadzenie w wojennej rzeczywistości. Fakt, że jest to animacja (stworzona w cenionym na całym świecie studiu Ghibli, skąd pochodzą takie filmy jak "Nausicaä z Doliny wiatru" czy "Mój sąsiad Totoro") stanowi dodatkową zachętę do poznania innego niż fabularno-dokumentalne przedstawienia okrucieństw wojny. "Grobowiec świetlików" niesie w sobie ładunek emocjonalny nie mniejszy niż dzieła włoskiego neorealizmu (kręcone w autentycznej scenerii zniszczonej walkami Italii) czy relacje naocznych świadków tragicznych wydarzeń, których historia - także ta najnowsza - wciąż nam nie oszczędza.

Lekcja 5: KINO WSPÓŁCZESNE | Inspiracje Nowofalowe

OH BOY | Oh Boy,
reż. Jan Ole Gerster, Niemcy 2012, 83'

Dwudziestokilkuletni Niko to bohater, jakiego kino już niejednokrotnie portretowało: to typ flâneura, miastowego - w tym wypadku: berlińskiego - włóczęgi, którego cała aktywność w filmie ogranicza się do "uprawiania snujstwa ekranowego". Niko dwa lata temu został wyrzucony ze studiów, ale nie powiedział o tym rodzicom; przez ten czas, jak sam mówi, ciągle myślał. Efekty tego myślenia nie przełożyły się jednak na żadne konkretne działanie. Jedyne, o czym marzy bohater, to napicie się kawy.
"Oh Boy" to przepięknie sfotografowany, czarno-biały portret miasta, które wciąż szuka swojej tożsamości. Szare blokowiska, nowoczesna architektura, znaczące napisy na murach, spotykani przypadkowo znajomi i obcy ludzie tworzą mozaikowy obraz stolicy Niemiec, naznaczonej bliznami po burzliwej historii ostatniego stulecia. Reżyser czerpie inspiracje z najlepszych nowofalowych filmów, wzbogacając je sporą dawką inteligentnego humoru. Charakterystyczna dla dzieł z przełomu lat 50. i 60. XX wieku muzyka w stylu jazzowym podkreśla melancholijno-gorzki wydźwięk debiutanckiego utworu Gerstera.