Daty i godziny projekcji:

Proponowane przez nas terminy spotkań Pojawią się już wkrótce.
Istnieje możliwość indywidualnego doboru terminów spotkań przy odpowiedniej ilości uczestników.

Cennik:

Karnet - 5 spotkania w cyklu: 40 zł

Zgłoszenia:

Lucyna Adamska
tel: 694 888 375
e-mail: lucyna@kinozklasa.edu.pl

Miejsce projekcji:

GIMNAZJUM

ścieżka: Trudne tematy

Nasza propozycja w zakresie przybliżenia młodzieży problemów z jakimi spotyka się wraz z okresem dorastania. Zarysowanie problemów społecznych i wychowawczych, będzie stanowić świetną okazję do realizacji lekcji wychowawczej w kinie.

Lekcja 1: KONFLIKT POKOLEŃ

KRÓLOWIE LATA | The Kings of Summer,
reż. Jordan Vogt-Roberts, USA 2012, 93'

Joe i Patrick mają po piętnaście lat i właśnie zaczynają wakacje. Letnie miesiące oznaczają dla nich nie tylko odpoczynek od nauki, lecz także - co już chłopców mniej cieszy - częstsze przebywanie w domu z rodzicami. A ci bywają naprawdę męczący: domagają się od swoich synów ciągłej uwagi, zadają im niewygodne pytania, okazują nadmierną troskliwość, która młodych ludzi bardziej denerwuje niż wzrusza. Rodzice Patricka wykazują niebywałą skłonność do zmieniania tematów rozmów z banalnych na jeszcze bardziej trywialne, zaś Joemu, często zdenerwowanemu przebiegiem dyskusji między nim a ojcem, zdarza się wzywać patrol policji z nadzieją na interwencję zakończoną aresztowaniem rodziciela. Chłopcy wzajemnie sobie współczują i z utęsknieniem czekają dnia, kiedy będą mogli się usamodzielnić. Kiedy więc Joe wpada na pomysł, by już teraz urzeczywistnić ich marzenie i wybudować w lesie dom, w którym to oni, niczym królowie we własnym królestwie, będą ustalać zasady, Patrick nie daje się długo namawiać. Czy czas, kiedy chłopcy będą cieszyć się niezależnością, a rodzice - niepokoić się ich nagłym zniknięciem, stanie się lekcją dla obu stron i pozwoli w końcu lepiej siebie zrozumieć?

Lekcja 2: RÓŻNICE KULTUROWE

DZIEWCZYNKA W TRAMPKACH | Wadjda,
reż. Haifaa Al-Mansour, Niemcy 2012, 93'

Tytułowa dziewczynka to rezolutna dziesięcioletnia Wadjda, której największym marzeniem jest rower. W dążeniu do realizacji swego pragnienia bohaterka wykazuje się niezwykłą determinacją i pomysłowością. Niezwykłą, gdyż Wadjda mieszka w Rijadzie, stolicy Arabii Saudyjskiej: państwie, w którym najwyższą wartością jest Koran, a naczelną zasadą - patriarchat. Jak w każdym kraju muzułmańskim, życie kobiet obostrzone jest tam wieloma nakazami i zakazami - nie wolno im, między innymi, jeździć na rowerze (a już tym bardziej w towarzystwie mężczyzn!), dlatego marzenia dziewczynki o własnym jednośladzie spotykają się z krytyką ze strony matki i szkolnych nauczycielek. Wadjda jest jednak uparta: swojej szansy upatruje w konkursie recytacji Koranu, w którym zwyciężczyni otrzyma nagrodę pieniężną.
"Dziewczynka w trampkach" to pierwszy film w kinematografii Arabii Saudyjskiej nakręcony przez kobietę-reżysera. Haifaa Al-Mansoun w bardzo realistyczny, lecz niepozbawiony humoru i ironii (który zawdzięczamy głównie małej protagonistce) sposób pokazuje specyfikę życia kobiety w fundamentalistycznym systemie. Lecz historia Wadjdy, jej niemogacej się pogodzić z wielożeństwem mężczyzn matki oraz wyznającej rygorystyczne zasady dyrektorki szkoły to film także o uniwersalnym pragnieniu szczęścia, czy to w postaci roweru, czy odwzajemnionej miłości. A Wajdjdzie, mimo trudności na drodze do spełnienia, odwagi i pewności siebie może pozazdrościć każdy, niezależnie od religijno-kulturowego kręgu, do jakiego należy.

Lekcja 3: NIEZROZUMIAŁY ŚWIAT DOROSŁYCH

BROKEN | Broken,
reż. Rufus Norris, Wielka Brytania 2012, 90'

Jedenastoletnia Skunk mieszka ze starszym bratem, ojcem - prawnikiem Archie oraz opiekunką Kasią na jednym z londyńskich przedmieść. Sprawia wrażenie dziewczynki dużo rozsądniejszej niż jej nastoletnie sąsiadki, które większe upodobanie znajdują w imprezowaniu i utrzymywaniu kontaktów damsko-męskich niż w nauce. Swoista dojrzałość Skunk po części wynika z jej choroby - choć cukrzyca wymaga od bohaterki systematyczności w przyjmowaniu insuliny i rozważnego planowania dnia, nie ogranicza jej to w codziennych działaniach. Nastolatka bacznie obserwuje otaczającą ją rzeczywistość i przekonuje się, że nie wszyscy zachowują tak, jak próbuje ją tego nauczyć ojciec. Dorośli zdają się kierować uczciwością, wrażliwością i zwyczajną przyzwoitością w dużo mniejszym stopniu niż pragnieniem zemsty i troską o własne interesy, czego Skunk nieraz będzie świadkiem.

Lekcja 4: ROLA PEDAGOGA

PAN LAZHAR | Monsieur Lazhar,
reż. Philippe Falardeau, Kanada 2011, 94'

Kiedy w montrealskiej podstawówce jedna z nauczycielek popełnia samobójstwo, największy szok przeżywa klasa, której Martine Lachance była wychowawczynią. Zatrudniony na jej miejsce Bachir Lazhar, imigrant z Algierii, traktuje dzieci jak równorzędnych partnerów do dyskusji, czym stopniowo zyskuje sobie ich zaufanie. Lazhar nie stroni od trudnych tematów: pozwala uczniom otwarcie mówić o swoich uczuciach i wspólnie z nimi zastanawia się, na ile trauma po śmierci ulubionej nauczycielki jest przez nich rzeczywiście przeżywana, a na ile jest im ona raczej wmawiana przez rodziców i szkolną panią psycholog. Fakt, że mężczyzna pochodzi z innego kraju, nie stanowi przeszkody w porozumiewaniu się z młodymi Kanadyjczykami. Lazhar, mający za sobą trudne doświadczenia w rodzimej Algierii, wbrew zasadom regulaminu okazuje uczniom delikatność i czułość, a odpowiedzialność i empatia, jakich ich uczy, stają się lekcją także dla widzów.

Lekcja 5: JESIEŃ ŻYCIA

ZAMIESZKAJMY RAZEM | Et si on vivait tous ensemble?,
reż. Stephane Robelin, Francja/Niemcy 2011, 96'

Kiedy piątka emerytowanych przyjaciół (w tym dwa małżeństwa) zaczyna coraz bardziej zdawać sobie sprawę z niedogodności i nieuniknionych konsekwencji, jakie niesie za sobą zbliżająca się starość, najlepszym rozwiązaniem, choć nie od razu entuzjastycznie przez wszystkich przyjętym, okazuje się zamieszkanie w jednym domu. Dzięki temu przyjaciele mogą wzajemnie nad sobą czuwać, wspierać się, dzielić troski (jak postępująca u jednego z nich choroba Alzheimera) i radości. A tych ostatnich jest, wbrew pozorom, niemało: bohaterowie znajdują przyjemność w biesiadowaniu, piciu czerwonego wina na balkonie czy przyglądaniu się budowie przydomowego basenu. Wspólne spędzanie czasu stanowi dla nich okazję do zwierzania się i snucia wspomnień; na jaw wychodzą skrywane tajemnice, a oni sami widzą siebie w innym niż dotychczas świetle. Rezolutni seniorzy stają się obiektem naukowego zainteresowania młodego studenta etnologii, dla którego - i zapewne dla niejednego widza - największym odkryciem będzie poznanie szczegółów z życia intymnego "badanych"… oraz sam fakt istnienia tej sfery. Wszak dla miłości, także tej cielesnej, nie ma przeszkód w postaci wieku czy wyglądu kochających się ludzi. Tym samym film Stephane'a Robelina dołącza się do chóru Kabaretu Starszych Panów, śpiewających raźnie: "Choć szron na głowie, już nie to zdrowie, to w sercu ciągle maj".