Daty i godziny projekcji:

Proponowane przez nas terminy spotkań znajdziecie Państwo w formularzu zgłoszeniowym.
Istnieje możliwość indywidualnego doboru terminów spotkań przy odpowiedniej ilości uczestników.

Cennik:

Karnet - 4 spotkania w cyklu: 32 zł

Zgłoszenia:

Agnieszka Balicka
tel: 503 052 511
e-mail: akademia@kinoagrafka.pl

Miejsce projekcji:

SZKOŁA PONADGIMNAZJALNA

ścieżka: Akademia Filmu Polskiego

Niełatwa rzeczywistość powojennej Polski nie sprzyjała powstawaniu filmów o wysokich walorach artystycznych. Niemniej jednak spryt i determinacja twórców spowodowały, iż zanotowaliśmy w historii filmu polskiego kilka nurtów, które wydały światu prawdziwe perełki kinematografii. W kontekście najważniejszych ruchów w powojennym kinie polskim, postaramy się przybliżyć historie filmu polskiego.

Lekcja 1: POLSKA SZKOŁA FILMOWA

EROICA | Eroica,
reż. Andrzej Munk, Polska 1957, 78'

Jedno z czołowych osiągnięć "szkoły polskiej", będące swoistym rozrachunkiem z mitologizowaniem wojennej przeszłości. Film należy do rzadko spotykanego gatunku - składa się z dwóch luźno ze sobą związanych tematycznie nowel. Część pierwsza opowiada o warszawskim cwaniaku Dzidziusiu, który przypadkowo wciągnięty w Powstanie Warszawskie zdobywa się na czyn bohaterski, choć właściwie niepotrzebny. Akcja drugiego opowiadania rozgrywa się w niemieckim oflagu i po raz pierwszy przedstawiono w niej życie polskich oficerów w obozie jenieckim w czasie ostatniej wojny. W filmie tym Munk i Stawiński swoją uwagę skupili na temacie bohaterstwa, ale od niego ważniejsze dla autorów stały się pobudki kierujące postępowaniem ludzi w trudnych momentach. W ten sposób przedstawili studium psychologiczne bohaterów.

Lekcja 2: NOWA FALA W KINIE POLSKIM

RYSOPIS | Rysopis,
reż. Jerzy Skolimowski, Polska 1964, 80'

Andrzej Leszczyc budzi się w swoim mieszkaniu, pozostawia w nim śpiącą Teresę i idzie na wojskową komisję poborową. Ku zdumieniu prowadzących ją wojskowych nie zamierza stosować wybiegów i odroczeń, tylko chce zostać powołany do służby zasadniczej. Debiut Skolimowskiego uznany został przez krytykę za najbardziej oryginalny głos młodego pokolenia. Reżyser w sposób nonkonformistyczny przedstawił rzeczywistość ówczesnej Polski i stan ducha jej mieszkańców, żyjących niekiedy pomiędzy przyzwoleniem na peerelowskie kłamstwo a próbami poszukiwania własnej niezależnej drogi.

Lekcja 3: KINO MORALNEGO NIEPOKOJU

AKTORZY PROWINCJONALNI | Aktorzy prowincjonalni,
reż. Agnieszka Holland, Polska 1978, 103'

Krzysztof jeden z najzdolniejszych aktorów z małego prowincjonalnego teatru wraz z grupą swoich kolegów przygotowuje inscenizację "Wyzwolenia" Wyspiańskiego. Reżyserią spektaklu zajmuje się reżyser z Warszawy, który nie traktuje jednak swojego zadania zbyt poważnie i odrzuca ambitne pomysły Krzysztofa. Twórczy niepokój i potężna ambicja lokalnego artysty (życiowa rola Tadeusza Huka) nie mają okazji, by się skanalizować. Holland, Kieślowski, Falk, Kijowski, Zanussi to twórcy którzy pomimo różnic artystycznych, w owym czasie podjęli temat sprzeciwu wobec otaczającej rzeczywistości. Ich filmy opowiadały o ludziach stłamszonych przez system wymuszający konformistyczne postawy i dwuznaczną uległość. Debiutujący reżyserzy tworzyli swoje filmy z młodzieńczą drapieżnością bez strachu przed estetycznym turpizmem czy publicystycznym moralizatorstwem.

Lekcja 4: KINO WSPÓŁCZESNE

LĘK WYSOKOŚCI | Lęk wysokości,
reż. Bartosz Konopka, Polska 2011, 90'

Fabularny debiut nominowanego do Oscara i nagrodzonego na festiwalu w Berlinie reżysera "Królika po berlińsku" Bartosza Konopki to poruszająca historia telewizyjnego spikera Tomka (Marcin Dorociński, nagrodzony Złotymi Lwami za kreację pierwszoplanową na Festiwalu w Gdyni), którego świetlaną karierę i poukładane życie rodzinne zakłóca wiadomość o poważnych problemach ojca (Krzysztof Stroiński, laureat Polskiego Orła za wybitną kreację w "Rysie"). Czy skoncentrowany dotąd na osobistym sukcesie dziennikarz będzie w stanie zrozumieć i wziąć odpowiedzialność za człowieka, z którym znowu połączył go kapryśny los?