Daty i godziny projekcji:

Istnieje możliwość indywidualnego doboru terminów spotkań.

Cennik:

Bilet na jedno spotkanie: 18 zł

Karnet na pięć spotkań: 75 zł

Zgłoszenia:

Łukasz Adamowicz
tel: 694 888 375
e-mail: akademia@kinozklasa.edu.pl

Miejsca projekcji:

Kino Agrafka

GIMNAZJUM

ścieżka: Trudne tematy

Nasza propozycja w zakresie przybliżenia młodzieży problemów z jakimi spotyka się wraz z okresem dorastania. Zarysowanie problemów społecznych i wychowawczych, będzie stanowić świetną okazję do realizacji lekcji wychowawczej w kinie.

Lekcja 1: RODZINA CZY JA? DYLEMATY NASTOLATKA

ROZUMIEMY SIĘ BEZ SŁÓW | La famille Bélier,
reż. Eric Lartigau, Francja 2014, 100'

"To nie przeszkoda, to tożsamość", mówi o swojej niepełnosprawności Rodolphe Bélier. On, jego żona oraz syn są głuchoniemi, ale absolutnie nie przeszkadza im to w normalnym funkcjonowaniu. Bélierowie prowadzą gospodarstwo oraz zajmują się produkcją i sprzedażą serów. We wszystkich tych działalnościach pomaga im także nastoletnia córka. Paula jako jedyna z całej rodziny słyszy, pełni więc rolę pełnoetatowego tłumacza rodziców ze "światem zewnętrznym": biznesowymi kontrahentami, miejscowymi przedstawicielami władzy, sąsiadami czy podczas lekarskich wizyt. Poza tym prowadzi normalne życie nastolatki: chodzi do szkoły, podkochuje się w przystojnym koledze i uczestniczy w zajęciach chóru. To właśnie nauczyciel śpiewu odkrywa, że Paula obdarzona jest doskonałym słuchem i pięknym głosem, namawia ją więc do starania się o przyjęcie do szkoły muzycznej w Paryżu. Dziewczyna boi się zostawić niepełnosprawną rodzinę samą sobie, a jednocześnie chciałaby zrealizować swoje ambicje...
"Rozumiemy się bez słów" to historia o radościach i problemach wieku dojrzewania, o samodzielności i opuszczaniu rodzinnego gniazda. To film o szukaniu swojej tożsamości, której kształtowanie w rodzinie - zbiorze nieraz tak specyficznych indywidualności, jakimi są Bélierowie - wymaga umiejętności podejmowania niełatwych często decyzji: kto jest ważniejszy, bliscy czy ja?

Lekcja 2: RÓŻNICE KULTUROWE

ZA JAKIE GRZECHY, DOBRY BOŻE? | Qu'est-ce qu'on a fait, au Bon Dieu?,
reż. Philippe de Chauveron, Francja 2014, 97'

Państwo Verneuil to dobrze sytuowani, konserwatywni Francuzi, rodzice czterech atrakcyjnych córek. Marzą, żeby mądrze wydać je mąż, dlatego szokiem jest dla nich, kiedy córki po kolei wychodzą za Żyda, Araba i Chińczyka. Choć Marie i Claude nie wykazują wrogości wobec Davida, Rachida i Chao Linga, nie ukrywają, że mężczyźni pochodzący z innych kręgów kulturowych znacząco odbiegają od wizerunku zięcia idealnego, jaki sobie wymarzyli. Kiedy najmłodsza latorośl, blondwłosa Laure, oznajmia rodzicom, że poślubi katolika, Verneuilowie nie spodziewają się, że przyszły pan mody to czarnoskóry mężczyzna z Wybrzeża Kości Słoniowej.
Twórcy filmu, wykorzystując powszechnie znane wyobrażenia o przedstawicielach poszczególnych kultur, umiejętnie zagrali stereotypami dotyczącymi odmiennych obyczajów, ras i religii. Choć niekiedy zdają się balansować na granicy poprawności politycznej, zachowują dobry smak i serwują klisze z dużą dawką humoru. Film porusza zawsze aktualną we Francji, a ostatnio wyjątkowo żywą w całej Europie kwestię, jaką jest stosunek rodowitych obywateli danego państwa do imigrantów. Zdaniem reżysera, Philippe'a de Chauveron, jego komedia "przekłuwa balon uprzedzeń pompowany przez coraz popularniejszy we Francji anty-imigrancki Front Narodowy. Podkreśla też, iż mimo że Francuzi bywają czasem rasistami, to zdrowy rozsądek wygra i w ostatecznym rozrachunku wszyscy - bez względu na kolor skóry czy wyznanie - będą potrafili żyć obok siebie w harmonii".

Lekcja 3: NIEBEZPIECZEŃSTWA WIEKU DOJRZEWANIA

MOJA CHUDA SIOSTRA | Min lilla syster,
reż. Sanna Lenken, Niemcy/Szwecja 2015, 105'

Katja to atrakcyjna, zgrabna nastolatka, dobra uczennica i utalentowana łyżwiarka; prawdziwa duma rodziców i chluba trenera. Jej młodsza siostra, Stella, bardzo ją podziwia i chce dorównać w sportowych osiągnięciach. Dziwne zachowanie Katji - nerwowe reakcje przy posiłkach, intensywne ćwiczenia, wytykanie pulchnej siostrze spędzania wieczorów na kanapie z paczką chipsów - wzbudzają w Stelli niepokój. To właśnie ona odkrywa, że dziewczyna cierpi na zaburzenia odżywiania, a obszerne swetry ukrywają jej coraz szczuplejszą sylwetkę. Początkowa admiracja zamienia się w przerażenie, a następnie w bezsilność, kiedy Katja szantażem wymusza na siostrze obietnicę, że rodzice o niczym się nie dowiedzą. Choroba trawi nie tylko ciało i psychikę Katji, ale i wystawia na ciężką próbę jej rodziców i siostrę.

Lekcja 4: W POSZUKIWANIU SPRAWIEDLIWOŚCI

W LEPSZYM ŚWIECIE | Havnen,
reż. Suzanne Bier, Dania/Szwecja 2010, 119'

Christian po śmierci matki wraca ze swoim ojcem do Danii. W szkole poznaje Eliasa, wrażliwca, którego gnębią starsi koledzy. Chłopcy szybko się ze sobą zaprzyjaźniają. Christian pomaga nowemu przyjacielowi uporać się ze szkolnym oprawcą i choć Elias jest mu za to wdzięczny, nie do końca przekonuje go sposób, w jaki ciemiężyciel został pokonany. Do tego trapią go jeszcze inne sprawy: separacja rodziców, a także częsta nieobecność ojca, który pracuje jako lekarz w afrykańskiej placówce medycznej. Christian również zmaga się z wewnętrznym bólem: straciwszy matkę, stracił równocześnie szacunek do ojca, którego obwinia o to, że pozwolił chorej na raka żonie umrzeć. Kiedy Anton, ojciec Eliasa, zostaje przy chłopcach publicznie spoliczkowany i nie bierze za to odwetu, Christian przekonuje przyjaciela, że zniewaga wymaga zemsty.
Reżyserka daleka jest od moralizowania; stawia wiele trudnych pytań - o zasadność stosowania przemocy, kryzys męskości, autorytet ojcowski - i, co jest mocnym atutem jej dzieła, nie udziela na nie odpowiedzi. Film nie sugeruje, które zachowanie jest słuszne, a które godne potępienia, lecz jedynie przedstawia możliwe opcje wyboru. Zmusza widza do samodzielnej refleksji nad tym, co oznacza "lepszy świat" i czym jest sprawiedliwość.

Lekcja 5: DOROSŁOŚĆ: STAN UMYSŁU

KOCHANKOWIE Z KSIĘŻYCA | Moonrise Kingdom,
reż. Wes Anderson, USA 2012, 94'

Akcja filmu dzieje się w latach 60. XX wieku na fikcyjnej wyspie New Penzance w Nowej Anglii, regionie Stanów Zjednoczonych. Para zakochanych dwunastolatków postanawia - na drodze porozumienia korespondencyjnego - wspólnie uciec: ona z domu, on z obozu skautowskiego. Młodzi pragną rozpocząć samodzielne życie z dala od cywilizacji i nieprzyjaznego otoczenia dorosłych, którzy zdają się nie rozumieć siły nastoletniego uczucia, a dorosłymi są tylko z racji wieku. Sam zwierza się ukochanej: "Bardzo się starałem z kimś zaprzyjaźnić, ale ludzie chyba nie lubią mojej osobowości", Suzy zaś opowiada mu o swoich troskach: "Drogi Samie, zostanę zawieszona, pobiłam się z Molly. Powiedziała, że mi odbija. Dyrektor jest przeciwko mnie". Dziewczyna czuje się wyalienowana w rodzinie i zazdrości Samowi, że jest sierotą. Oboje widzą w ucieczce rozwiązanie swoich problemów. Z dala od domu w końcu mogą poczuć się sobą: Sam poluje i pali fajkę, Suzy gotuje, dba o porządek w namiocie, a w wolnych chwilach czyta poradniki o wychowywaniu dzieci.
Wes Anderson w charakterystycznym dla siebie, groteskowo-baśniowym stylu opowiada o świecie, w którym nastąpiło przemieszanie ról: nastolatkowie zachowują się dojrzale, dorośli zaś sprawiają wrażenie, jakby ponownie potrzebowali przejść etap dojrzewania. Reżyser opowiada własną wersję "Romea i Julii" z niezwykłą dozą sympatii i życzliwości, przy okazji celnie wypunktowując absurdy dorosłości.